Βασιλική Κινστέρνα

Φωτογραφία Σ.Μ

(535-1453)  Μηχανικα είναι πιο πισω από το Ευπαληνιο υδραγωγειο αλλά είναι επιτευγμα...

Τι είναι;

Κατεβαίνοντας την σκάλα που οδηγεί στην υπόγεια Κωνσταντινούπολη έχουμε την αίσθηση πως μπαίνουμε σ’ έναν εσωτερικό άγνωστο κόσμο που κρύβεται στην αφάνεια κάτω από τα πόδια μας.Κάτω από τα πόδια των περαστικών της επιφάνειας που πηγαίνουν στα επίγια τουριστικά αξιοθέατα αγνοώντας ίσως και άλλα εξίσου σημαντικά υπόγεια.Η Βασιλική Κινστέρνα που βρίσκεται απέναντι και κάτω από την Αγία Σοφία κατασκευάστηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό το 535 για να προμηθεύει νερό τον πρώτο λόφο που ήταν χτισμένα όλα τα σημαντικά κτίρια.Η άντληση του νερού γινόταν στη Μαύρη θάλασσα και περνώντας απο το υδραγωγείο του Ουάλη από το δάσος του Βελιγραδίου έφτανε στην Κινστέρνα από απόσταση 21 χιλιομέτρων αφού περνούσε και από διάφορα άλλα υδραγωγεία και στοές.Οι υπόγειες στοές των υδραγωγείων χρησιμοποιήθηκαν και σαν περάσματα διαφυγής μέσα στο πέρασμα της ιστορίας αφού ένωναν υπογείως όλη την Κωνσταντινούπολη.Ακόμα και σήμερα ανακαλύπτονται πολλά υδραγωγεία και στοές σε πολλά σημεία της πόλης και σε μακρινές αποστάσεις.Η συγκεκριμένη Βασιλική δεξαμενή ανακαλύφθηκε το 1553 από έναν Ευρωπαίο ερευνητή που ανακάλυψε την εισοδό της κάτω από το υπόγειο ενός σπιτιού ενάμισι χιλιόμετρο από εκεί που είναι η σημερινή εισοδός της.

Φτάνοντας κάτω στη Βασιλική δεξαμενή που έχει μήκος 143μ. και πλάτος 65μ. ο χώρος είναι υποβλητικός και βλέπουμε την τουριστική αξιοποίηση του εσωτερικού αυτού υπόγειου κόσμου με ξύλινους διαδρόμους και ειδικό χαμηλό φωτισμό που αναδεικνύουν τον εσωτερικό διάκοσμο αλλά όχι και το βάθος των χτισμένων στοών.Όλα αυτά σε συνδιασμό με τη χαμηλή κλασσική μουσική που παίζουν τα ηχεία δημιουργούν πολύ ωραία οπτικοακουστικά ερεθίσματα στους επισκέπτες.Λόγο της εξαιρετικής ακουστικής του χώρου πραγματοποιούνται εδώ συχνά μουσικά κονσέρτα.Προχωρώντας παρατηρούμε τους 336 μαρμάρινους δωρικούς,ιωνικούς και κορινθιακούς κίονες να είναι ταξινομημένοι σε 12 σειρές και να στέκουν επιβλητικοί στο ενιάμετρο ύψος τους.Αυτό όμως που αιχμαλωτίζει την προσοχή μας είναι η αίθουσα στο βάθος της δεξαμενής που φιλοξενεί δυο όχι και τόσο συνηθισμένες βάσεις.Το αξιοθέατο εδώ δεν είναι οι κίονες αλλά δυο ανάγλυφες μυθολογικές Μέδουσες που είναι τοποθετημένες ανάποδα ως βάσεις κιόνων.Αυτό έγινε γιατί όταν οι εργάτες έκαναν τις εργασίες αποκατάστασης η στάθμη του νερού ήταν σχετικά ανεβασμένη κι έτσι αυτοί αδιαφόρησαν για την σωστή τοποθετησή τους.Κάποιοι θρύλοι όμως μιλάνε για ένα μυστικό που κρύβεται κάτω από τα κεφάλια των Μεδουσών σε ακόμα βαθύτερα υπόγεια.

Όλος αυτός ο υπόγειος κόσμος βρίσκεται κρυμένος από την επιφάνεια και αποτελεί κι αυτός ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της Πόλης.Σίγουρα δεν είναι ένα απλό πέρασμα από τις ξύλινες εξέδρες και ούτε ένα απλό θέαμα του νερού και των κιόνων.Ό,τι είναι για παράδειγμα οι κατακόμβες της Μήλου για την Ελλάδα,που έχουν αξιοποιημένο μόνο ένα πολύ μικρό τμήμα τους και το υπόλοιπο είναι σχεδόν ανεξερεύνητο,έτσι ακριβώς είναι κι εδώ.Μ’ αυτήν την απορία ανεβαίνουμε στην επιφάνεια.Τι ιστορίες να κρύβονται άραγε πίσω από τους χτισμένους τοίχους της δεξαμενής;